Vluchtigheid

Soms geeft het schrijven van actuele stukjes je hetzelfde gevoel als iemand die hijgend het perron oprent waar net de trein vertrokken is. Eindelijk heb je er een af en zet je het goedgeluimd in de wacht (zonder voorraadje kun je namelijk de boel niet bijbenen) om de volgende dag tot de ontdekking te komen dat je net zo goed opnieuw kunt beginnen. Terwijl je op één oor lag, hebben zich nieuwe ontwikkelingen voorgedaan die jouw geesteskind ietwat gedateerd hebben gemaakt.

In zo’n geval kun je twee dingen doen: a. net doen alsof het nieuws je niet bereikt heeft of b. met tegenzin achter het toetsenbord plaatsnemen en er het beste van maken. Zelf heb ik gekozen voor c. Namelijk, lekker het oorspronkelijke artikel toch posten en later in een nieuw stuk daarop terugkomen, zoals ik nu aan het doen ben.

De twee onderwerpen die ik opnieuw wil aansnijden zijn ‘barbarij’ in Frankrijk en ‘amnestie’ in Suriname. Om met het eerste te beginnen: de scooterschutter van Toulouse is 3 dagen na de aanslag op de joodse school door de Franse tegenhanger van de FBI opgespoord en na een urenlange belegering gedood. Het bleek te gaan om een 23-jarige jongeman die zich in Pakistan tot het moslimfundamentalisme heeft bekeerd.

Van regeringszijde wilde men kennelijk niet dat de affaire een vervelend staartje kreeg dat mogelijk de presidentsverkiezingen zou gaan overschaduwen. De wijze waarop de antiterreureenheid de zaak heeft afgehandeld doet mij daar enigszins aan denken. Zo, van: verder geen geleuter meer, opruimen die hap!

In het verre Paramaribo daarentegen is van een ontknoping nog lang geen sprake. De amnestiewet, die het strafproces rond de decembermoorden naar de prullenbak had moeten verwijzen, heeft de stemming niet eens gehaald. Vanwege de ontstane commotie waren veel parlementsleden niet op komen dagen .

Bovendien heeft Ruben Roozendaal, voormalige boezemvriend van Bouterse, voor een aardschok gezorgd. Totaal onverwacht verklaarde hij na 30 jaar dat de president eigenhandig twee van de 15 mensen in Ford Zeelandia heeft doodgeschoten.  

Nu moet Bouta zich ineens verantwoorden voor een ietsiepietsie meer dan betrokkenheid bij de decembermoorden. Het leven jongen, daar is werkelijk geen pijl op te trekken!