Stoutmoedige dame

Als er iemand is die aan de kwalificatie 'stoutmoedige dame' voldoet dan is dat in mijn ogen de Myanmarese politica Aung San Suu Kyi. Zelden zie je een vrouw zo gracieus bewegen en tegelijkertijd kordaat overkomen. De manier waarop zij verslaggevers te woord staat en afgepaste antwoorden geeft is daar het bewijs van.

Aung San Suu Kyi is de dochter van generaal Aung San, een van de grondleggers van het huidige Birma, dat tegenwoordig Myanmar heet. Hij werd door politieke tegenstanders vermoord toen Suu Kyi 2 jaar oud was. Haar moeder, Daw Khin Kyi was ambasadeur voor Birma in India.

Om in haar vaderland de democratie te bevorderen richtte Aung San Suu Kyi met geestverwanten in 1988 de ‘National League for Democracy’ (NLD) op. Een stap die haar regelmatig in conflict bracht met het generaalsregime, waarin herhaaldelijk bleek hoe onverschrokken zij kon zijn.

Het jarenlange huisarrest dat de generaals haar oplegden, bezorgde haar wereldfaam. Terwijl zij in huisarrest zat won haar partij de algemene verkiezingen in 1990 met overweldigende meerderheid.

Maar de militaire junta weigerde deze verkiezingsuitslag te erkennen.

Naast andere internationale onderscheidingen leverde Suu Kyis onverzettelijkheid haar in 1991 de Nobelprijs voor de Vrede op. Op het aanbod van de junta om het land te verlaten wilde zij niet ingaan. Ook niet toen haar Engelse echtgenoot in 1999 aan prostaatkanker overleed. De laatste keer dat zij elkaar zagen was in 1995.

Voor het eerst spreektijd op de nationale tv

Vorig jaar maakte het militairsregime eindelijk plaats voor een burgerregering. Deze liet honderden politieke gevangen vrij en verlichtte de censuur.

Ook werd toegestaan dat Aung San Suu Kyi aan de komende verkiezingen meedoet.

Op de vraag van een Westerse journalist of de strijd nu gestreden is, antwoordde de stoutmoedige dame glimlachend: “Dat zal de toekomst moeten uitwijzen”.