In de ban van voodoo

Dat al jaren jonge meisjes in Nigeria geronseld werden voor de seksindustrie in Europa is niets nieuws onder de zon. Wat wel verbazing wekt is de manier waarop dit gebeurt. Van elk meisje werd eerst haar persoonlijke talisman afgenomen voordat de mensenhandelaar voodoorituelen op haar toepaste om het slachtoffer willoos te maken.

Als het zover was, zette hij haar op het vliegtuig naar een land als Nederland, dat zij zonder identiteitspapieren binnen moest zien te komen. Haar paspoort had zij inmiddels opgegeten of door de wc gespoeld. Op Schiphol moest zij haar geïnstrueerd asielverhaal oplepelen om een plek bij het opvangcentrum voor minderjarigen te bemachtigen.

Hiervandaan verdwenen de meisjes op mysterieuze wijze. Uit politieonderzoek bleek dat de meisjes naar bordelen in verschillende Europese landen werden doorgesluisd.

Al hun inkomsten moesten zij aan hun pooiers afstaan. Dat ging per meisje om tienduizenden euro’s.

Zeker in het begin van hun loopbaan ondergingen de seksslavinnen hun lot gelaten uit angst voor de voodoobezweringen. Zij, die na verloop van jaren uit het milieu wisten te stappen, durfden om dezelfde redenen hun beschermheren nauwelijks bij justitie aan te geven.

Onlangs is hier verandering in gekomen. Om de ban van de vooddoo te doorbreken liet het hof in Leeuwarden voodoopriesters toe bij het verhoren van de slachtoffers.

Door deze aanpak nam justitie de angst bij de meisjes weg, waarna 18 van hen aangifte deden wat zij anders niet hadden gedaan.

Zo konden de mensenhandelaars eindelijk voor jaren achter de tralies worden gezet. Zij, die in de voetsporen van deze gasten willen treden, weten inmiddels dat voodoo hen niet langer uit handen van justitie kan houden.

Of zij zich daardoor laten afschrikken, valt nog te bezien!