Journalisten

Zonder buitenlandse correspondenten belandt het wereldnieuws niet iedere ochtend op onze deurmat. Behalve krantenartikelen maken zij op dezelfde freelancebasis ook raportages voor nieuws- en actualiteitenprogramma’s.

Als oplettende lezer en kijker valt het mij op dat wat zij aanleveren niet altijd nieuwswaarde heeft. Soms ronduit bagger zelfs.

Bij dit soort items krijg ik de neiging om snel verder te zappen, maar dit niet altijd doe omdat ik mij realiseer dat de maker ook moet eten.

Anderen gaan in hun jacht naar primeurs letterlijk over lijken. Dit heeft het immense schandaal rond een aantal Britse kranten van Rupert Murdoch wel duidelijk gemaakt.

Gelukkig voor de mediatycoon brak er plotseling in de Londense wijk Tottenham massale rellen uit, waarbij hele huizenblokken de fik in gingen.

Deze geweldsexplosie heeft er voor gezorgd dat de deksel van de beerput weer dichtging.

Zelf vroeg ik mij toen af of hier sprake was van toeval of georkestreerde chaos, bedoeld om de aandacht van het publiek af te leiden.

Dat in ons kikkerlandje ook journalisten rondlopen die een primeur best een handje willen helpen, bewijst Peter R. de Vries bij zijn jacht op Joran van der Sloot. Alles werd uit de kast getrokken om de vermeende moordenaar van Natalie Holloway achter de tralies te krijgen.

Onlangs werden twee journalisten van het actualiteitenprogramma 1-Vandaag vrijgesproken van het plegen van huisvredebreuk. Het tweetal probeerde met een verborgen camera de oorlogsmisdadiger Heinrich Boere te ontmaskeren.

Volgens de Duitse justitie hebben zij daarmee de persoonlijke levenssfeer van de overgelopen oorlogsboef geschonden.

Hoever journalisten mogen gaan, daar zullen de meningen voorlopig over verdeeld blijven.

Maar verder dan onze Marinjo tot nu toe laat zien mag best.