Ontgoocheling

Met hoog gespannen verwachtingen bij een groot voetbaltoernooi moet men net zo uitkijken als veronderstellen dat het neerhalen van een dictator vanzelfsprekend democratie in het land brengt. Dit is de les die wij deze week geleerd zouden moeten hebben.

Wat volgens zelfbenoemde voetbalgoeroes op tv een voortzetting had moeten worden van de triomftocht van 2010, eindigde in een ontluisterende afgang van vice-wereldkampioen Nederland. Na drie op rij verloren groepswedstrijden van respectievelijk Denemarken, Duitsland en Portugal vertrok de ‘gedoodverfde’ favoriet voor de eindzege met de staart tussen de benen uit de Oekraïense stad Charkov.

Het Nederlandse elftal, dat in de aanloop naar het EK-toernooi door aanvoerder Mark van Bommel nog als een homogene voetbalmachine werd gezien, maakte geen poep klaar. In werkelijkheid bleek de ploeg een samengeraapt zootje prutsers te zijn aan wie het nationaal belang nooit toevertrouwd had moeten worden. Al helemaal niet de economische waarde van het sportevenement.

Hiervan dacht het Nederlandse bedrijfsleven een graantje mee te kunnen pikken. In plaats daarvan moeten de winkeliers nu rap alle oranje gadgets en kledingstukken in de uitverkoop doen willen ze nog iets van hun investeringen terugzien. Dit historische voetbaldebacle heeft dus grote gevolgen. Groter dan de geknakte ego’s van een stelletje slechtpresterende grootverdieners die aan zelfoverschatting ten onder zijn gegaan.   

In Egypte onderging de bevolking eveneens een ontnuchterende gewaarwording. Hier dacht men na de val van Hosni Mubarak eindelijk een democratisch staatsbestel te kunnen opzetten. De onlangs gehouden vrije verkiezingen gaven de burger moed, hoewel de uitkomst de seculiere moslims en de koptische minderheid grote zorgen baart vanwege de eclatante zege van de islamisten.

veldmaarschalk Tantawi

Aan alle euforie van de geslaagde opstand heeft het leger afgelopen week resoluut een einde gemaakt door het parlement naar huis te sturen. De geplande presidentsverkiezingen mochten van haar wel doorgaan, maar gevreesd moet worden dat alleen een marionet als winnaar uit de bus mag komen. Vrijwillig de macht aan een burgerregering afstaan lijken de generaals niet van plan.

Inmiddels is het Tahrirplein weer volgestroomd met demonstranten, maar of dit het leger tot andere gedachten zal brengen valt nog te bezien!