Cyberkinderporno

In de wereld van Robert M., de Amsterdamse kindermisbruiker, gebeuren dingen waarvan wij nauwelijks notie hebben. Zo lees ik afgelopen dinsdag voor het eerst over kinderen in de Filipijnen, die door familieleden worden aangemoedigd om zich voor de webcam uit te kleden. Tijdens zo’n ‘show’ of ‘chat-chats’ zien zij doorgaans aan de andere kant van de lijn een blanke man, meestal van middelbare leeftijd, zichzelf naakt aftrekken.

Op instructies van de klant moeten de kinderen zichzelf of hun neefjes en nichtjes betasten zodat deze zich naar zijn hoogtepunt toe kan werken. Zodra dit bereikt is wordt het contact verbroken en blijft er geen spoor op het internet achter dat dit geval van kindermisbruik ooit heeft plaats gevonden. De ‘show’ kan pas beginnen zodra de geïnteresseerde via Western Union of MoneyGram 20 of 30 euro heeft overgemaakt.

De transactie wordt meestal tot stand gebracht door een tussenpersoon die thuis is in dit wereldje. Deze strijkt vanzelfsprekend het grootste deel van het geld op. Nadat de oom en tante, aan wie het kind is toevertrouwd, hun deel hebben ingehouden blijft er voor het kind zo’n 2,50 euro per keer over. Vaak brengen de oom en tante ook nog de kosten van de maaltijden in rekening zodat het kind nog minder overhoudt.

Door de komst van goedkope computers en internetverbinding kwamen de arme bewoners van krottenwijken er gauw achter dat dit soort praktijken goed geld opleveren. Zelf zien zij er weinig kwaads in, omdat er geen fysiek contact is met de klant. De ouders van de kinderen zeggen vaak niet op de hoogte te zijn van het misbruik. Maar tegelijkertijd nemen zij het geld dat het kind verdient graag in ontvangst.

Volgens het Filipijnse CBL, een organisatie die zich inzet voor de rechten van het kind  is het voor de Filipijnse justitie om die redenen bijzonder lastig om betrokkenen te vervolgen. Ook waarschuwt zij voor het gevaar dat de stap van cyberkinderporno naar daadwerkelijk fysiek misbruik maar klein is. Soms willen klanten namelijk langskomen voor het kind.

Walging voor kindermisbruik in de eigen omgeving is volkomen terecht, maar wat zich verder weg afspeelt moet met  dezelfde verbetenheid bestreden worden. Daar zou een betere verdeling van de welvaart mensen minder snel in de verleiding brengen om kinderen voor hun dagelijkse bordje rijst te laten opdraaien!