Zelfreflectie

Anderen de maat nemen is het laatste wat een blogger moet doen. Daarom is zelfreflectie op z’n tijd een probaat middel daartegen.

Immers, een lieverdje was ik nooit geweest. Van een soort gladiator op de kermis tot vele jaren later: vrachtwagens vol Parijse parfum van het ene land naar het andere escorteren, ooit waren dat zaken waar ik mijn hand niet voor omdraaide. Met ware doodsverachting verdedigde ik mijn belangen. Als het moest tot het naadje.

In mijn jonge jaren was dat de vierkleur die later geruisloos plaatsmaakte voor de groene kleur van de dollar. Omdat er nou eenmaal brood op de plank moest komen en liefst dik belegd.

Ik voel mij soms een imagoslaaf die niet wegduikt zodra het spannend wordt, bang dat ‘men’ hem dit zal aanrekenen.

Status speelt hierbij geen onbelangrijke rol.

Trotse pauw heeft oog voor vrouwelijk schoon