Een rasechte ritselaar

In de column van Bert Wagendorp in de Volkskrant van dinsdag 3 juli 2012 maakt deze de kachel aan met demissionair minister van Defensie Hans Hillen. De columnist vindt bijvoorbeeld dat Hans Hillen het boegbeeld is van alle non-valeurs, praatjesmakers en volksverlakkers voor wie Mark Rutte twee jaar geleden, ‘de vingers aflikkend’, de rode loper van zijn kabinet heeft uitgerold.

Wagendorp ergert zich eraan dat de loze blaaskaak Hillen het tot minister heeft geschopt, door zich bij het CDA een weg omhoog te foezelen en te fluisteren. Terwijl eenmaal op die post beland, hij één en al incompetentie etaleerde door blunder op blunder te stapelen. Getuige het insigne voor militairen die bij de gijzelingsaktie bij de Punt waren betrokken en de 80 leopardtanks voor Indonesië. En dan heb ik het nog niet eens over de mislukte bevrijdingsaktie in Libië, waarbij de bemanning van een marinehelikopter gevangen werd genomen.

Tot overmaat van ramp probeert Hillen nu ook nog de Nederlandse belastingbetaler de peperdure JSF door de strot te duwen voordat hij op 12 september zijn biezen pakt. Op Nu.nl haalt hij allerlei onzin erbij om de burger over de streep te trekken. Wagendorp hekelde dit als volgt: “alsof  hij randdebielen toespreekt die nog geen straaljager van een papieren vlieger kunnen onderscheiden”.

Gelukkig valt in dezelfde krant ook te lezen dat de verkoop van de 80 tanks aan Indonesië niet doorgaat. Het land heeft besloten om 100 van dit moordtuig van onze oosterburen over te nemen. Zogenaamd omdat Duitsland meer zekerheden biedt ten aanzien van de levertijd en het aantal te leveren tanks. Het ministerie van Defensie liet weten dat de politieke stabiliteit in Duitsland de doorslag heeft gegeven.

In werkelijkheid, zo las ik op de voorpagina van de Telegraaf, heeft de PVDA aan Rutte laten weten dat zij Hans Hillen en Uri Rosenthal naar huis zouden sturen wanneer beide heren de deal door zouden drukken. Met de verkiezingen op komst kan Mark Rutte geen negatieve publiciteit gebruiken. Zekerheid dat hij opnieuw het premierschap in de wacht zou slepen, heeft hij namelijk helemaal niet.

Aan Hillens politieke loopbaan komt op 12 september zo goed als zeker een einde, want bij het CDA heeft de partijleiding ook ingezien dat dit soort fratsen van Hillen alleen maar contraproductief werken. Hillen zelf zal daar geen traan om laten, omdat hij de baan van lobbyist nooit heeft neergelegd. Zelfs niet toen hij al minister was en zijn lobbywerk voor de tabaksindustrie behoorde te melden!

Aan Hans Hillen is zeker geen groot staatsman verloren gegaan. En als ik zeg dat de Papua’s en de Molukkers hem het allerbeste wensen, lieg ik!