Domino effect

Je hoeft helemaal geen genie te zijn om te weten dat zodra een dominosteen omvalt de rest ook neergaat. Het enige wat je kan proberen is razendsnel de steen er tussenuit vissen die het proces kan stoppen. Maar meestal ligt alles al om voordat je beseft met wat voor kutspel je bezig bent. De reden waarom het wereldrecord alleen gebroken wordt door niesvreemde deelnemers in muisvrije hallen.

Jan Kees de Jager

Als ik Jan Kees de Jager, onze demissionnaire minister van Financiën, en alle links- en rechtspasserende hotemetoten moet geloven wacht de EU dit scenario, wanneer Griekenland aan haar lot wordt overgelaten. Dit is de reden waarom dit hopeloos geval ons keer op keer maagpijn bezorgt, omdat aan de groei van het reddingspakket (nu al 230 miljard) maar geen eind wil komen.

Tot overmaat van ramp klopt nu ook Spanje (na de nodige schijnbewegingen) bij de EU en het IMF aan. Door de verziekte vastgoedsector in dat land, kan de Spaanse overheid zonder hulp van buitenaf de bankensector niet langer overeindhouden. In een poging de financiële markten gerust te stellen is toen besloten om 100 miljard hiervoor uit te trekken, hoewel het IMF van 40 miljard uitging.

Veel succes heeft die maatregel niet gehad. De rente van Spaanse en Italiaanse staatsobligaties wil maar niet onder de magische 6% blijven. Dit is de grens waarboven geld lenen voor een land op den duur onherroepelijk faillissement met zich meebrengt. Daarom zien beide landen niets liever dan dat de Europese Centrale Bank (ECB) rechtstreeks deze schuldpapieren van ze opkoopt.

premiers Rajoy van Spanje en Monti van Italie

Zelfs de meest optimistische eurofiel kan het niet ontgaan zijn dat het EU-experiment steeds verder in het financiële moeras zakt. Eerst waren het de Ieren en de Portugezen die hun huishoudboekje niet op orde hadden. Vervolgens bleken de Grieken zich met creatief boekhouden in de eurozone te hebben genesteld. Terwijl Spanje de rest van Europa op wil laten draaien voor haar zieke banken.

Alsof de ellende nog niet genoeg is, wil ook Cyprus nu aan het infuus van de EU en het IMF. Dit piepkleine landje met haar 860 duizend inwoners geeft hoofdzakelijk Griekenland en de EU de schuld van haar deplorabele situatie. Volgens Cyprus hebben haar banken 4,2 miljard euro verloren op het bezit van Griekse staatsobligaties, toen de EU akkoord ging met het afstempelen van de Griekse schuld.

Dit alles overziend is mijn conclusie: het huidige financiële systeem moet op de schop! En de dominostenen? Tsja, misschien is omdonderen zo gek nog niet.

Russisch-Syrische connectie

Ruslands voornemen om iedere VN-resolutie inzake Syrië met gestrekt been onderuit te halen heeft niet alleen te maken met haar strategische belangen in dat land, zo blijkt uit een recent artikel in de Volkskrant. Behalve wapencontracten ter waarde van een half miljard per jaar en de Russische marinebasis in de Syrische havenplaats Tartus is er ook een menselijke band tussen de twee landen.

Het stuk, dat eerder in de New York Times heeft gestaan, meldt het bestaan van een contingent Russische vrouwen dat al jaren van de Syrische elite deel uitmaakt. Zij zijn getrouwd met Syrische mannen die ooit in de jaren zestig in Rusland studeerden. In die dagen bood Moskou landen in Afrika, Azië en Latijns Amerika de gelegenheid om hun beste studenten in de Sovjet-Unie onder te brengen.

Samen met Sovjetstudenten zaten ze in werkbrigades die regelmatig ‘vriendschapsavonden’ organiseerden, met als doel een mondiale, Sovjetgezinde intellectuele elite te scheppen. Maar het directe resultaat was een stroom aan huwelijken, gevolgd door een diaspora van Russische vrouwen in desbetreffende landen. Zij emigreerden als echtgenotes van artsen, hoogleraren en hoge ambtenaren.

De meeste huwelijken werden toen gesloten tussen Syrische studenten en Russinnen. Behalve dat de Syrische mannen beïnvloed werden door hun verblijf in Rusland zagen zij in dat ze voor een Russin geen bruidschat hoefden te betalen. Waar zij voor een Syrische een appartement, geld en goud nodig hadden, hadden de mannen voor een Russische vrouw alleen een trouwring nodig.

Dit alles heeft tot gevolg dat er momenteel in Syrië zo’n 20 duizend Russische vrouwen wonen, die hun kinderen bijna allemaal Russisch-talig opvoeden. Zodoende is de Syrische elite heel sterk op Rusland georiënteerd. Vanzelfsprekend kan Rusland hen niet zomaar de rug toekeren door het regime van Bashar al-Assad als een baksteen te laten vallen.

De eventuele gevolgen van een gedwongen evacuatie uit Syrië zullen trouwens bijzonder lastig worden voor Rusland. Eerder hebben de Russen dit op kleinere schaal al ondervonden toen Sovjetgezinde regeringen in het Midden-Oosten ten val waren gekomen. En toen ging het slechts om enkele honderden Russische staatsburgers.

Zo te zien zullen de rebellen tot het naadje moeten gaan, ook al is deze week een generaal van het Syrische leger naar hen overgelopen!

Bram Moszkowicz gedaagd

In zekere zin verschilt de wereld van strafrechtadvocaten niet veel van het milieu van profvoetballers. Binnen beide beroepsgroepen heb je waterdragers en vedettes. Sommigen zijn gearriveerd vanwege hun uitzonderlijk talent. Anderen door hun gebreken knap te compenseren met activiteiten waar de media graag aandacht aan schenkt.

Op de internationale voetbalpodia vertoont alleen Lionel Messi, de sterspeler van FC Barcelona, op een bijna serene manier zijn kunstjes. Zonder verdere poespas! Prima donna’s als Balotelli en Christiano Ronaldo nemen daar geen genoegen mee. Door hun exentrieke haardracht en extravagante gedrag zowel op als buiten het voetbalveld zijn beiden dankbare objecten van paparazzi.  

Inez Weski

Bij de strafrechtadvocatuur gaat het er niet veel anders aan toe. Ook hier bestaat de fine fleur uit vakbroeders die door uiteenlopende prestaties boven zijn komen drijven. Figuren als Peter Plasman en Inez Weski hebben zich louter door hun vakbekwaamheid in de top genesteld. Van Gerard Spong en Bram Moszkowicz kan niet worden gezegd dat zij hun toppositie uitsluitend aan die kwaliteiten danken.

Charles II

De imagoversterkende optredens van de twee confrères in tv-programma’s  als RTL-boulevard, De Wereld Draait Door en College Tour spreken wat dit aangaat voor zich. Het NTR programma Verborgen Verleden deed daar nog een schepje bovenop. Daarin zou Gerard Spong hebben vastgesteld dat hij een rechtstreekse afstammeling is van koning Charles II, de vroegere koning van Engeland.

Hoe het ook zij, de onophoudelijke media-aandacht hebben beide heren geen windeieren gelegd. Met name lieden die betrokken zijn bij geruchtmakende rechtzaken laten zich graag door hen vertegenwoordigen. Zo had Spong ooit als raadsman van Pieter Menten, de oorlogsmisdadiger, opgetreden. Terwijl Moszkowicz de verdediging van Desi Bouterse op zich nam.

Binnenkort moet Bram Moszkowicz voor de tuchtrechter verschijnen vanwege contante betalingen die hij niet zou hebben gemeld. Moszkowicz zelf wil geen verlengstuk zijn van de opsporingsdienst en beroept zich op het ambtsgeheim. Volgens strafrechtadvocaat Willem Jan Ausma is het niet ongebruikelijk dat lieden uit de georganiseerde misdaad hun raadsman cash betalen.

Van iemand die het klappen van de zweep kent, heb ik meer zorgvuldigheid verwacht. Zeker, wanneer de fiscus je ervan verdenkt één miljoen euro belasting te hebben ontdoken!

Een rasechte ritselaar

In de column van Bert Wagendorp in de Volkskrant van dinsdag 3 juli 2012 maakt deze de kachel aan met demissionair minister van Defensie Hans Hillen. De columnist vindt bijvoorbeeld dat Hans Hillen het boegbeeld is van alle non-valeurs, praatjesmakers en volksverlakkers voor wie Mark Rutte twee jaar geleden, ‘de vingers aflikkend’, de rode loper van zijn kabinet heeft uitgerold.

Wagendorp ergert zich eraan dat de loze blaaskaak Hillen het tot minister heeft geschopt, door zich bij het CDA een weg omhoog te foezelen en te fluisteren. Terwijl eenmaal op die post beland, hij één en al incompetentie etaleerde door blunder op blunder te stapelen. Getuige het insigne voor militairen die bij de gijzelingsaktie bij de Punt waren betrokken en de 80 leopardtanks voor Indonesië. En dan heb ik het nog niet eens over de mislukte bevrijdingsaktie in Libië, waarbij de bemanning van een marinehelikopter gevangen werd genomen.

Tot overmaat van ramp probeert Hillen nu ook nog de Nederlandse belastingbetaler de peperdure JSF door de strot te duwen voordat hij op 12 september zijn biezen pakt. Op Nu.nl haalt hij allerlei onzin erbij om de burger over de streep te trekken. Wagendorp hekelde dit als volgt: “alsof  hij randdebielen toespreekt die nog geen straaljager van een papieren vlieger kunnen onderscheiden”.

Gelukkig valt in dezelfde krant ook te lezen dat de verkoop van de 80 tanks aan Indonesië niet doorgaat. Het land heeft besloten om 100 van dit moordtuig van onze oosterburen over te nemen. Zogenaamd omdat Duitsland meer zekerheden biedt ten aanzien van de levertijd en het aantal te leveren tanks. Het ministerie van Defensie liet weten dat de politieke stabiliteit in Duitsland de doorslag heeft gegeven.

In werkelijkheid, zo las ik op de voorpagina van de Telegraaf, heeft de PVDA aan Rutte laten weten dat zij Hans Hillen en Uri Rosenthal naar huis zouden sturen wanneer beide heren de deal door zouden drukken. Met de verkiezingen op komst kan Mark Rutte geen negatieve publiciteit gebruiken. Zekerheid dat hij opnieuw het premierschap in de wacht zou slepen, heeft hij namelijk helemaal niet.

Aan Hillens politieke loopbaan komt op 12 september zo goed als zeker een einde, want bij het CDA heeft de partijleiding ook ingezien dat dit soort fratsen van Hillen alleen maar contraproductief werken. Hillen zelf zal daar geen traan om laten, omdat hij de baan van lobbyist nooit heeft neergelegd. Zelfs niet toen hij al minister was en zijn lobbywerk voor de tabaksindustrie behoorde te melden!

Aan Hans Hillen is zeker geen groot staatsman verloren gegaan. En als ik zeg dat de Papua’s en de Molukkers hem het allerbeste wensen, lieg ik!

Satirische stukken

Voor sommige mensen is het plaatsen van satirische stukken op sociale netwerken als Facebook, Twitter en andere kanalen een serieuze bezigheid. Zeker, wanneer deze bedoeld zijn om bepaalde maatschappelijke vraagstukken vanuit een andere invalshoek te belichten. Niet zelden maakt de schrijver op een ludieke manier gehakt van wat eerder daarover is gepubliceerd.

Dit lokt vanzelfsprekend reaguurders uit om al dan niet stekelige stukjes over het onderwerp te produceren. Voor liefhebbers van een stevige polemiek levert dit soms dankbare momenten van genot op. Getuige te kunnen zijn van hoe twee of meerdere ‘woordkunstenaars’ elkaar vliegen proberen af te vangen geeft immers het grijze bestaan altijd kleur.

Yashar Khameneh en zijn vader

Toch moet je uitkijken met het plaatsen van satirische stukken. Zeker, als je oorspronkelijk uit een land komt waar men het niet zo nauw neemt met het universele begrip 'mensenrechten'. Dan is het zonder meer verstandig om dit te doen onder een pseudoniem, zodat je familie in het thuisland geen hinder of zelfs gevaar ondervindt van je ongezouten kritiek.

Dit heeft onlangs een jonge Iraniër die in Nederland woont op pijnlijke wijze ondervonden. Vanwege zijn internet activiteiten is zijn vader in Teheran opgepakt. Yashar Khameneh hierover: “Als ik niet naar Iran kom, de site waar ik bijdrages aan heb geleverd niet op zwart zet en mijn wachtwoorden niet geef, dan wordt mijn vader geëxecuteerd”.

De 25-jarige Khameneh, die in Eindhoven studeert en inmiddels politiek asiel heeft aangevraagd, was actief op een Facebookpagina waar met humor over religie en politiek wordt gesproken. Eerst deed hij dit onder zijn eigen naam, maar later, toen de pagina populairder en controversiëler werd, gebruikte hij een schuilnaam. Wat achteraf rijkelijk te laat was.

Omdat het moeilijk is om vanuit Nederland te checken of Khamenehs vader inderdaad gearresteerd is, is de hulp ingeroepen van Lida Hosseini Nejad van radio Zamanah, een Perzischtalige radiozender in Amsterdam. Uit diens verificatie blijkt dat Khameneh senior is meegenomen door de Sepah, het justitionele apparaat van de Republiekeinse Garde dat aan niemand verantwoording hoeft af te leggen.

Satire is en blijft leuk, maar in sommige contreien duidelijk niet gewaardeerd!